I. Abdülhamid
27. Osmanlı padişahı (1774–1789) / From Wikipedia, the free encyclopedia
I. Abdülhamid (Osmanlı Türkçesi: عبد الحميد اول Abdü’l-Ḥamīd-i evvel) (20 Mart 1725 – 7 Nisan 1789), 27. Osmanlı padişahı ve 106. İslam halifesidir. III. Ahmet'in oğlu ve III. Mustafa'nın kardeşidir.[1][2]
I. Abdülhamid | |||||
---|---|---|---|---|---|
İslâm Halifesi Emîrü'l-mü'minîn İki Kutsal Caminin Hizmetkârı Han | |||||
27. Osmanlı Padişahı | |||||
Hüküm süresi | 21 Ocak 1774 - 7 Nisan 1789 (15 yıl, 2 ay ve 17 gün) | ||||
Önce gelen | III. Mustafa | ||||
Sonra gelen | III. Selim | ||||
106. İslâm Halifesi | |||||
Hüküm süresi | 21 Ocak 1774 - 7 Nisan 1789 | ||||
Önce gelen | III. Mustafa | ||||
Sonra gelen | III. Selim | ||||
Doğum | 20 Mart 1725 Topkapı Sarayı, Konstantiniyye, Osmanlı İmparatorluğu | ||||
Ölüm | 7 Nisan 1789 (64 yaşında) Konstantiniyye, Osmanlı İmparatorluğu | ||||
Defin | I. Abdülhamid Türbesi, Fatih, İstanbul | ||||
Eş(ler)i |
| ||||
Çocuk(lar)ı | |||||
| |||||
Hanedan | Osmanlı Hanedanı | ||||
Babası | III. Ahmed | ||||
Annesi | Rabia Şermi Kadınefendi | ||||
Dini | İslam | ||||
İmza |
Sultan I. Abdülhamid, siyasi ve askerî ıslahatlara girişti. Yeniçeri Ocağı'na ve donanmaya yeni bir çehre kazandırmaya çalıştı. Yeniçerilerin sayımını yaptırdı ve gereksiz yere fazla para alanları tespit ettirdi. Bu faaliyetleri yürüten Sadrazam Halil Hamit Paşa, menfaati bozulanlar tarafından padişaha şikâyet edildi. Sultan Abdülhamid'i devirerek onun yerine Selim'i tahta çıkarmak istediği suçlamasıyla yaptığı tüm olumlu çalışmalara rağmen Halil Hamit Paşa, Sultan I. Abdülhamid'in emriyle idam edildi.[3] 1782 İstanbul yangınında itfaiye çalışmalarına katılmasından dolayı halkın sevgi ve takdirini kazanmıştı.[4]
Sultan I. Abdülhamid, bütün başarısızlıklara rağmen Osmanlı padişahları arasında iyi niyeti ve gayreti ile anıldı. Merhametli, nazik ve şefkatli kişiliğiyle takdir topladı.[4] Padişah olduktan sonra 49 yıllık saray hayatının ardından İstanbul'da sık sık dolaşmış, değişik semtleri ziyaret etmiş, farklı kıyafetlerle tebdil çıkarmıştır.[5] Bunun yanında esnaf ve halkın derdini de dinlerdi.[2]
Adaletli ve merhametli bir padişah olan I. Abdülhamid, Beylerbeyi'nde bir cami ve okul, Bahçekapı'da bir sebil, bir imaret, bir kütüphane ve bir türbe (Şimdi bunların yerinde Dördüncü Vakıf Han vardır.) Emirgan'da bir cami ile çeşme ve Medine'de yaptırdığı bir medrese ile mimari çalışmalarda da bulunmuştur. Kendinden sonra oğulları IV. Mustafa ve II. Mahmut da padişah olabilmiştir.