Japon diasporası
From Wikipedia, the free encyclopedia
Japon diasporası (Japonca: 日系人, romanize: Nikkeijin), Japonya dışında bir ülkede ikamet eden, Japonya'dan gelen Japon göçmenleri kapsar.
Japonya'dan Filipinler'e göç, 15. yüzyılın başlarında kaydedildi, ancak Japonların Filipinler'e ve Amerika'ya göç ettiği Meiji Dönemi'ne (1868-1912) kadar yaygın haline gelmedi. Japon İmparatorluğu'nun genişlemesi döneminde (1875-1945) ele geçirilen topraklara önemli bir göç yaşandı. Ancak bu göçmenlerin çoğu, II. Dünya Savaşı'nın sonunda Japonya'nın 1945'te teslim olmasının ardından Japonya'ya geri döndüler.[1]
Nikkei ve Yurtdışı Japonlar Birliği'ne göre yaklaşık dört milyon Japon göçmen, benimsendikleri ülkelerde yaşamaktadır.[2] Bu yabancı toplulukların en büyüğü Brezilya, ABD, Filipinler, Çin, Kanada ve Peru'da bulunuyor. Meiji Dönemi'nden gelen göçmenlerin torunları, bu ülkelerde hala tanınabilir toplulukları sürdürüyor ve Japonya'daki Japon halkından ayrı etnik gruplar oluşturmaktadır.[3]
2022 itibarıyla Japonya Dışişleri Bakanlığı, en fazla Japon gurbetçinin bulunduğu beş ülkeyi ABD (418.842), Çin (102.066), Avustralya (94.942), Tayland (78.431) ve Kanada (74.362) olarak bildirdi.[4]