On İki Küçük Peygamber
Tanah'ın bir kitabı / From Wikipedia, the free encyclopedia
Küçük peygamberler (İbranice: תרי עשר, Trey Asar, "Oniki") Tanah'ın bir kitabı olup adını, peygambersi kehanet çalışmalarının kısalığından alır. Hristiyanlıkta ise bu kitaplar teker teker ele alınır. Tanah ve çoğu Protestan ve Katoliklerin "Oniki" sıralaması şöyledir:
Doğu kiliselerinde kullanılan Yunanca tercüme olan Septuagint'te ilk altı kitap Hoşea, Amos, Mika, Yoel, Ovadya, Yona olarak sıralanıp devamı yukarıdaki listedeki gibidir. Ayrıca, Tanah'takinin aksine, "Küçük Peygamberler" "Büyük Peygamberler"den sonra değil önce yer alır.
Oniki'nin Ahit dışı kitaplar olduğuna dair ilk kanıtlar MÖ 190'larda yaşamış Yeşu ben Sirah'a aittir.[1] Josephus[2] ise Oniki'nin Ahit'in bir parçası olduğunu belirtmektedir; aynısı durum Ölü Deniz parşömenlerinde de gözükmektedir.[3] Yavne Konsülü'nce Oniki'nin Ahit'in bir parçası olup olmayacağı bir tartışma konusu değildi. Oniki'den alıntılar bulunduran Yeni Ahit kullanıcıları olan ilk kiliseler bu kitapları da Ahit'in bir parçası olarak kabul etmiştir. Sapkın olarak kabul edilen Sinoplu Marcion, alternatif Ahit'inden Eski Ahit'i ve ve Oniki'yi çıkarmıştır.[4]
Günümüz uzmanlarınca "Onikiler kitabı" tek birim olarak ele alınır.[5]
Kitabın adındaki "küçük" sıfatı, kitabın önemsiz olduğunu değil kısa olduğunu ifade etmektedir. Aynı şekilde, Tanah'ta bulunan daha uzun kehanet yazılarına da Büyük Peygamberler denmektedir.