Osmanlı Türkleri
Osmanlı İmparatorluğu'unda yaşayan Türkler / From Wikipedia, the free encyclopedia
Osmanlı Türkleri (Osmanlıca: ترك, romanize: Türk), Geç Orta Çağ'da kurulan Osmanlı İmparatorluğu'nun (y. 1299/1302–1922) kurucusu ve sosyopolitik olarak en baskın unsuru olan Türkî etnik gruptur.
ترك | |
---|---|
Toplam nüfus | |
Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
Diller | |
Din | |
İlgili etnik gruplar | |
Türk halkları | |
|
Bu Türkler yoğun biçimde Anadolu ve Balkan coğrafyasında yaşamıştır. Temelde Oğuzların çeşitli boylarına mensup olmuşlardır. Bu terim ise aslında ilk aşamada Anadolu’nun kuzeybatısında kurulan Osmanoğulları Beyliği’nin (veya Osmanlı Beyliği) kurucusu Osman Gazi’nin etrafında toplanan Türkleri belirtmektedir, ancak devlet sınırlarını genişlettikçe diğer Türk boylarını da kapsamına almıştır. Böylelikle de beylik sınırlarının genişlemesi, devlet ve imparatorluk süreçlerinin yaşanmasıyla Osmanlı Türkleri tabiri, Osmanlı İmparatorluğu’nda yaşayan Türklerin tamamını kapsar hâle gelmiştir. 1922 yılında Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılışı sonrasında da imparatorluğun doğal devamı olan Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşayan Türkler, Osmanlı Türklerinin devamı olarak Türkiye Türkleri şeklinde adlandırılmaya başlanmışlardır.
Osmanlı Devleti'ni kuran Osman Gazi ise tam boyu tartışmalı olsa da Oğuzların Bozok kolundan Kayı boyuna mensuptur. Böylelikle de Osmanlılar daha ilk baştan kurucu unsur olarak Türk etnisitesindendir.[2] Bugünkü Türkiye Türklerinin atalarıdırlar. Aynı zamanda, günümüzde eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında yaşayan Türkler için (daha dar kapsamıyla Anadolu, Balkanlar ve Kıbrıs’taki Türkler) de kullanılmaktadır.