Planck zamanı
From Wikipedia, the free encyclopedia
Fizikte Planck zamanı (tP), Planck birimleri olarak bilinen doğal birimler sisteminde zaman birimidir. Işığın bir vakumda bir Planck uzunluğu mesafesini kat ettiği süredir.[1] Birim, onu ilk kullanan Max Planck'ten sonra adlandırılmıştır.
Planck zamanı şöyle ifade edilir:[2]
- ≈ 5,39106(32) × 10−44 s
Burada:
- Planck sabiti (bazen ifadede yerine kullanılır[1])
- G = yerçekimi sabiti
- c = bir vakumdaki ışık hızı
- s, zamanın SI birimi olan saniye.
Parantezler arasındaki iki rakam (yani 32 sayısı), yaklaşık değerin standart hatasını ifade eder.