![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Reis%25C3%25BClk%25C3%25BCttab.jpg/640px-Reis%25C3%25BClk%25C3%25BCttab.jpg&w=640&q=50)
Reîsü'l-küttâb
Osmanlı Devleti'nde nazırlıklar öncesinde dışişlerinden sorumlu devlet görevlisi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Reîsü'l-küttâb (Osmanlıca: رئيس الكتاب) Osmanlı Devletinde Hariciye Nazırlığı'nın (Dışişleri Bakanlığı) kurulmasından önceki dönemde dışişlerinden sorumlu devlet görevlisiydi.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Reis%C3%BClk%C3%BCttab.jpg/320px-Reis%C3%BClk%C3%BCttab.jpg)
Avrupalı Sefir (Elçi)
Reîsü'l-küttâb
Buhara Sefiri
İç Ağası (Sadaret Dairesi Memuru)
Reîsü'l-küttâblık görevi Osmanlı Devletinde ilk defa 1453 yılında İstanbul'un fethi sonrasında oluşturuldu. Osmanlı Devleti'nin yükselme döneminde reîsü'l-küttâblık henüz Divan-ı Hümayun düzeyinde bir görev değildi. Reîsü'l-küttâblar o dönemde Nişancıların emrinde çalışırlar, yurt dışıyla yapılan yazışmaları kaleme alırlardı. 1650 yılından sonra reîsü'l-küttâblar protokolde Nişancıdan sonra gelmekle beraber, dış siyasete ait işlerden tek başına sorumlu hale geldiler. Nişancılar bu tarihten sonra yalnız diğer kanuni işlerle uğraşır hale geldiler.[1] Giderek önemi artan reîsü'l-küttâblık kurumu 1836 yılında yerini Hariciye Nazırlığı'na bıraktı.