II. William
From Wikipedia, the free encyclopedia
II. William (Anglo-Norman: Williame; y.1056 – 2 Ağustos 1100) 26 Eylül 1087'den 1100'deki ölümüne kadar, Normandiya üzerinde yetkileri ve İskoçya'da nüfuzu olan İngiltere Kralıydı. Yetki alanını Galler'e genişletme konusunda çok başarılı değildi. Fatih William'ın üçüncü oğlu, belki de kırmızı görünümünden veya büyük olasılıkla, çocukken kızıl saçlara sahip olmasından dolayı, genellikle William Rufus (Rufus Latincede "Kızıl" demektir.) olarak anılır.[1][lower-alpha 1]
William Rufus (II. William) | |||||
---|---|---|---|---|---|
II. William (William Rufus) | |||||
İngiltere Kralı | |||||
Hüküm süresi | 9 Eylül 1087 – 2 Ağustos 1100 | ||||
Taç giymesi | 9 Eylül 1087 | ||||
Önce gelen | I. William | ||||
Sonra gelen | I. Henry | ||||
Doğum | 1060 Normandiya, Fransa | ||||
Ölüm | 1100 (43-44 yaşları arası) The New Forest, İngiltere | ||||
Defin | Winchester Katedrali | ||||
| |||||
Hanedan | Norman Hanedanı | ||||
Babası | I. William | ||||
Annesi | Matilda (Flanders) |
William, hem savaşçılık hem de ihtişam yeteneğine sahip, karmaşık bir mizaç figürüydü. Evlenmedi ve çocuğu olmadı, bu da - çağdaş anlatımlarla birlikte - tarihçilerin onun eşcinsel veya biseksüel olduğunu düşünmesine neden oldu.[2] Belirsiz kalan koşullar altında avlanırken bir okla vurulduktan sonra öldü. Çevresindekilerin davranışlarındaki dolaylı kanıtlar, güçlü ama kanıtlanmamış cinayet şüphelerini gündeme getirir.[3] Küçük kardeşi I.Henry aceleyle kral olarak onun yerini aldı.
Tarihçi Frank Barlow, William'ın "gürültülü, umursamaz bir asker, doğal saygınlığı veya sosyal zarafetleri olmayan, kültürlü zevkleri olmayan ve gerçekten de eleştirmenlerine göre geleneksel dini dindarlık veya ahlakın çok az gösterisi olan, her türden ahlaksızlığa, özellikle şehvet ve oğlancılığa bağımlı." olduğunu gözlemledi. Öte yandan, bilge bir hükümdar ve muzaffer bir generaldi. Barlow, "Şövalye erdemleri ve başarıları çok açıktı. İngiltere'de iyi düzeni ve tatmin edici adaleti sağlamıştı ve Normandiya'ya barışı geri getirmişti. Galler'de Anglo-Norman egemenliğini genişletti, İskoçya'yı sıkı bir şekilde nüfuzu altına aldı, Maine'i geri aldı ve Vexin üzerindeki baskıyı sürdürdü."[4]