İsim soylu kelime

İsim soylu kelimeler; cümlede isim gibi davranabilen, bazıları ismin hâllerini alabilen veya isim yerine kullanılan, fiil bildirmeyen kelimeler. Türkçedeki isim soylu kelimeler şunlardır:^[1][2]

• İsimler (ad)
• Sıfatlar (ön ad)
• Zamirler (adıl)
• Edatlar (ilgeç)
• Bağlaçlar
• Ünlemler
• Zarflar (belirteç)

Örnekler
başka ben çocuk güzel hey hızlı veya

İsim soylu kelimeler kendi içinde şu gruplara ayrılır:^[1]

A. Tam anlamı olanlar

1. Tek başına görev üstlenenler

• İsimler
• Zamirler

2. Başka kelimelerle birlikte görev üstlenenler

• Sıfatlar
• Zarflar

B. Tam anlamı olmayanlar

• Edatlar
• Bağlaçlar
• Ünlemler

Adlaşma

Türkçede sıfatlar ve zamirler aynı zamanda isimdirler.^[3] Türkçede yaygın olarak sıfat veya zarf olarak kullanılan bazı kelimelerin cümlede isim olarak kullanılmasına adlaşma denir.

• Büyük bir dilim kek (sıfat)
• Büyük, büyüklüğünü bilmelidir. (isim)
• Bu akşam Ömerlerde kalacağım. (zarf)
• Ilık ve huzurlu bir akşamdı. (isim, bkz. ek-fiiller)