En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları
Alayın Kızı
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Remove ads
Alayın Kızı (Fransızca La fille du régiment) İtalyan besteci Gaetano Donizetti tarafından hazırlanmış opera comique janrında iki perdelik bir operadır. Besteci Paris'te yaşamakta iken eserin librettosu Fransızca olarak "Jules-Henri Vernoy de Saint-Georges" ve "Jean-François Bayard" tarafından yazılmıştır. Sonradan İtalyan seyircinin zevklerine uydurmak için Callisto Bassi tarafından orijinal versiyondan çok az değişik İtalyanca libretto hazırlanmıştır. Operanın prömiyeri 11 Şubat 1840'ta Paris'te Opéra-Comique tiyatrosunda sahnelenmiştir.
Remove ads
Roller
Remove ads
Konu özeti[1]
Özetle
Bakış açısı
- (Orijinal eserde askerler Tirol'de Avusturyalılardır. Operanın Fransızca versiyonunda askerler Fransız olarak gösterilirler. Operanın İtalyanca versiyonunda ise mekân Tirol değil İsviçredir.
I. Perde
Tirollerde dağlarda
Avusturya'ya gitmekte iken Berkenfield Markizi ve kahyası, Hortensius, yolları üzerinde bir askeri çarpışma olmasından dolayı seyahatlerini durdurmuşlardır. Markiz köylülerden Fransız askerlerinin geri çekildiklerini duyunca, Fransız halkının kaba tavırlı olduklarını söyler (Pour une femme de mon nom). 21'inci Alay'ın çavuşu olan Sulpice askerlerinin tekrar barış ve düzeni getireceklerini dair herkese güvence verir. Bu sıra yanına Alay'ın maskotu veya kızı olan Marie gelir. Alay Marie'yi çok küçük yaşta yetim kalan bir kızcağız olarak bulmuş ve onu yetiştirmişlerdir. Sulpice Marie'ye birlikte görüldüğü bir gence erkek hakkında sorular sormaya başlar. Marie onun eskiden Marie'nin hayatını kurtarmış olan bir yerel Tirollu genç olduğunu söyler. 21'inci Alay askerleri tutukladıkları bir genci getirirler. Bu Marie'nin hakkında konuştuğu gençtir ve Marie'yi aramak için geldiği zaman yakalandığını açıklar. Marie hemen onu tutukluluktan kurtarır. Tonio yeni tanıdıklarının şerefine kadeh kaldırır. Marie alayın şarkısını söylemeye koyulur (Chacun le sait). Askerler Tonio'ya kendilerini takip etmeyi emrederler ama o kaçmayı başarır ve geri dönerek Marie'ye olan aşkını ilan eder. Sulpice ikisine bir sürpriz yapıp yakalar. Marie, Tonio'ya kendisiyle evlenemeyeceğini söylemesi ve sadece 21'inci Alay mensubu bir askerle evlenmesi gerektiğini açıklaması gerekmektedir.
Bekenfield Markizi Sulpice'den şatosuna gitmesi için refakat sağlamasına ister. Berkenfield ismini duyan Sulpice birden savaş alanında buldukları ve yetimin sandıkları Marie'nin üzerinde buldukları bir resmi evrakı hatırlar. Markiz kızın babasını bildiğini ve Marie'nin kızkardeşinin çok yıllar önce kaybettiği kızı olmasının çok mümkün olduğunu itiraf eder. Marie çocukken Markiz'in bakımına bırakılmış ve kaybolmuştur. Markiz kuzeni Marie'nin kaba lisanı ve davranışlarından aksi tesir görür ve yeğenine sosyal mevkine uygun bir eğitim sağlamak için onu şatosuna götürmekte ısrar eder. Tonio alaya asker yazılmıştır ve Marie ile evlenmesine engel kalmamıştır (Ah, mes amis). Marie'nin Markiz'in isteklerine uymak için hem alaydan hem de sevdiği kişiden ayrılması gerekmektedir (Il faut partir).
II. Perde
Berkenfield Şatosu'nda
Markiz, Marie'nin Krakenthorp Dükü ile evlenmesi için tertipler yapmıştır. Sulpice de şatodadır. Geçirdiği bir kazadan iyileşmektedir ve Markiz'e planlarını gerçekleştirmek için güya yardım etmektedir. Markiz Marie'ye şan dersleri vermekte ve derslere piyano ile eşlik yapmaktadır. Sulpice tarafından tahrik edilen Marie söylediği şarkılar arasına alay şarkısını ekler ve bundan dolayı Markiz'in büyük hışmına uğrar (Üçlü: Le jour naissait dans la bocage). Yalnız bırakılan Marie paranın ve sosyal mevkinin anlamsız boş şeyler olduğunu düşünür (Par le rang et l’opulence). Uzaktan askerlerin gittikçe yaklaşan yürüyüş sesleri duyulur. Sonra alayın tümü şatonun büyük salonuna girerler. Marie alayın askerleriyle birlikte bir Fransız yurtseverlik şarkısı söylemeye koyulur (Salut à la France). Tonio, Marie ve Sulpice bir araya gelmişlerdir. Tonio Marie ile evlenmek için izin ister. Markiz genç adamın Marie'nin her şeyi olduğuna dair açıklamasını kabul etmez (Pour me rapprocher de Marie). Yeğeninin kızın bir başkasına nişanlı olduğunu bildirip Tonio'yu reddeder. Sonra Sulpice ile yalnız iken Markiz ona gerçeği söyler. Marie gerçekten kendi kızıdır. Babası ile evli olmadığı ve Marie gayrimeşru olduğu için sosyal bakımdan kendine leke düşürmemek için küçücük kızını geride bırakmak zorunda kalmıştır.
Kahya Hortensius Marie ile evlenecek asilin ailesinin, başlarında güvey olacak dükün annesi Krakenthorp Düşeşi olarak, şatoya geldiklerini yüksek sesle ilan eder. Marie odasından ayrılmayı kabul etmez. Sulpice ona Markiz'in kendi gerçek annesi olduğunu açıklar. Buna şaşıran Marie annesinin isteklerine karşı gelemeyeceğini söyler ve istemediği, sevmediği bir erkekle annesi isteklerine uyarak evleneceğini bildirir. Tam evlenme kontratı imzalanmakta iken Tonio başlarında olarak gelen 21'inci Alay askerleri Alay'ın Kızını kaçırırlar. Soylu kişilerden oluşan misafirler ise Marie'nin bir Fransız ordusu kantinci kızı olmasını onurlarına yedirememişlerdir. Fakat Marie Alay'ın kendini ufaktan bakıp yetiştirilmesi ile ne kadar karşılayamayacağı bir borç ortaya çıkardığını söylemesi ile onun hakkındaki fikirlerini değiştirirler. Markiz kızının ne kadar iyi kalpli bir kişi olduğunu görmüştür ve onun Tonio ile evlenmesine izin verir. Herkes Final da söylenen Salut à la France şarkısına katılır.
Remove ads
Ünlü müziksel parçalar
I. Perde
- Birkenfeld Markizi - "Pour une femme de mon nom"
- Marie - "Chacun le sait"
- Tonio - "Ah, mes amis"
- Marie - "Il faut partir"
II. Perde
- Üçlü - Sulpice, Marie ve Markiz - "Le jour naissait dans la bocage"
- Marie - "Par le rang et l’opulence"
- Markiz - "Pour me rapprocher de Marie"
- Ensambl - "Salut à la France"
Bazı ilginç sahnelenmeler
Bu opera "Ah! mes amis, quel jour de fête!" adlı aryanın bu şarkıyı söyleyen tenörler için zorluğu ile ün yapmıştır. Bu operanın başlangıcı tenörlerin seslerinin daha iyice açılıp ısınıp yerleşmeden 9 tane tiz-do veya yüksek-do notası söylemelerini gerektirmektedir. Çok kere tenörler bu tiz notaları söyleyemeyip sadece doğal-si notasını bulmaktadırlar.
Opera müziği kritikleri İtalyan tenör Luciano Pavarotti'nin ününü Eylul 1967'de New York'taki Metropolitan Operaevi'nde bu 9 tane notayı hiç zorlanmadan söylemesi ile ispat ettiğini iddia etmektedirler.[2]
Daha yakın zamanlarda Nisan 2007'de Peru asıllı tenor "Juan Diego Florez" bu zor şarkıyı La Scala Operaevi'nde hiç hatasız ve sesini zorlamadan söylemiş ve sonra da [La Scala'da 74 yıldır uygulanan bir geleneği kırarak ankor istenmesi üzerine tekrar bu 9 tiz-do notunu kapsayan aryayı mükemmel ve hiç pürüzsüz olarak tekrarlamıştır. Bununla da kalmayıp alkışlar altında eserin başka bir kısmında bulunan ve tiz-do notalarını tekrar eden parçaların birkaçını da ankor olarak söylemiştir.
Remove ads
Seçilmiş ses ve video kayıtları[3]
Remove ads
Medya
- Haziran 2000'de Vocal des Herbiers tarafından "Le beau vingt-et-unième" korosu
Dipnotları
Ayrıca bakınız
Dışsal kaynaklar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads