Babil Sürgünü

Yahudi tarihinde Babil Sürgünü (İbranice: גלות בבל, romanize: Gelot Bavel) veya Babil Esareti, MÖ altıncı yüzyılda Antik Yehuda Krallığı'nın Yeni Babil İmparatorluğu tarafından Kudüs'ün düşmesinin ardından Yahudilerin esir düşüp topluca Babil'e sürüldüğü bir esaret dönemidir.^[1] Sürgün dönemi, MÖ 538'de Babil'in Persler tarafından alınması ile resmen sona ermiştir. Pers Kralı Büyük Kiros, Yahudilerin yeniden Kenan'a geri dönmelerine izin vermekle beraber, Yahudilerin yıkık mabedini bizzat inşa ettirmiştir.^[1] Bu yardımından ötürü Büyük Kiros, günümüzde hâlen Yahudiler tarafından övgü ve minnetle bahsedilir.

Esaret döneminin başlangıcı: Kenan'dan Babil'e sürülen Yahudiler (1896, James Tissot)

Tarihçiler, Filistin'deki ayaklanmalar nedeniyle birkaç defa sürgün yaşandığı, tüm Yahudilerin yurtlarını terk etmek zorunda bırakılmadığı, bir kısım Yahudi'nin sürgün bittikten sonra Babil'de kalmayı tercih ettikleri ve böylece ilk Yahudi diasporasını oluşturdukları konusunda hemfikirdir.^[1]

Esaretin süresi

Kitab-ı Mukaddes'in Yeremya bölümünde Babil Sürgünü'nün 70 yıl sürdüğü yazar.^[2]

Birçok akademisyen ilk tehcirin MÖ 597'de gerçekleştiğini, bu tarihte Kral Yekhanya'nın (İbranice: יְכָנְיָה‎, jəxɔnjɔh) tahttan indirildiğini, ailesi, saray erkânı ve binlerce işçisiyle birlikte sürgün edildiğini söyler. Bu durumda sürgünün süresi yaklaşık 60 yıldır.^[1] Bazı akademisyenler ise ilk tehcirin MÖ 586'da, Kudüs'ün Nebukadnezar tarafından yakılıp yıkılmasından sonra gerçekleştiğini ve sürgünün 48 yıl sürdüğünü söylerler. Kitab-ı Mukaddes'teki 70 rakamını doğru kabul edenler ise MÖ 608 - 538 ya da MÖ 586 - 516 tarihlerini telaffuz ederler. MÖ 516 yılı Kudüs Tapınağı'nın yeniden inşa edildiği tarihtir.^[1]

Notlar

• Giuseppe Verdi'nin Nabucco operası Babil Sürgünü'nü konu alır.