Kafatası

Kafatası, omurgalılarda başı oluşturan kemik bir yapıdır. Yüzün yapılarını destekler ve beyin için koruyucu bir boşluk sağlar.^[1] Kafatası iki bölümden oluşur: kranyum ve mandibula. İnsanlarda bu iki kısım, nörokranyum ve en büyük kemiği olarak mandibulayı içeren viscerocranium'dur (yüz iskeleti). Kafatası, iskeletin en ön kısmını oluşturur ve bir sefalizasyon ürünüdür - beyni ve gözler, kulaklar, burun ve ağız gibi çeşitli duyusal yapıları barındırır.^[2] İnsanlarda bu duyusal yapılar yüz iskeletinin bir parçasıdır.

Kafatası
Sistem	Aksiyel iskelet
Arter	internal karotid arter, eksternal karotid arter, right common carotid artery
Tanımlayıcılar
JSTOR	skull
Microsoft Academic	2779300802
MeSH	D012886
FMA	54964

Kafatasının işlevleri arasında beynin korunması, stereoskopik görüşe izin vermek için gözler arasındaki mesafenin sabitlenmesi ve seslerin yönünün ve mesafesinin sesin lokalize edilmesini sağlamak için kulakların konumunun sabitlenmesi yer alır. Boynuzlu toynaklılar (toynaklı memeliler) gibi bazı hayvanlarda, kafatası, boynuzlar için binek (ön kemikte) sağlayarak savunma işlevi görür.

Anadolu Medeniyetleri Müzesi’nde bulunan kafatası.

Kafatası bir dizi kaynaşmış yassı kemikten oluşur ve birçok foramen, fossa, süreç ve birkaç boşluk veya sinüs içeriri. Zoolojide kafatasında fenestrae adı verilen açıklıklar vardır.

Yapı

İnsanlarda

Önden insan kafatası

Yetişkin insan kafatası

İnsan kafatası, insan iskeletinde başı oluşturan kemik yapısıdır. Yüzün yapılarını destekler ve beyin için bir boşluk oluşturur. Diğer omurgalıların kafatasları gibi, beyni yaralanmalardan korur.^[3]

Kafatası, üç parçadan oluşur, farklı embriyolojik kökenli- neurocranium, ameliyat dikiş iplikleri ve Yüz iskeleti (aynı zamanda membranöz Viscerocranium olarak adlandırılır). Neurocranium (veya beyin kılıfı), beyni ve beyin sapını çevreleyen ve barındıran koruyucu kraniyal boşluğu oluşturur.^[4] Kafatası kemiklerinin üst kısımları kalvariyi (kafatası) oluşturur. Membranöz viscerocranium, mandibulayı içerir.

Dikişler, nörokranyumun kemikleri arasındaki oldukça sert eklemlerdir.

Yüz iskeleti, yüzü destekleyen kemiklerden oluşur.

Diğer omurgalılarda

Spinosaurus kafatası şeması

Dinozor Massospondylus'un kafatasındaki pencere duvarları

Temporal fenestra, temporal kemikte bilateral simetrik delikler (fenestrae) ile karakterize edilen çeşitli amniyot tiplerinin kafataslarının anatomik özellikleridir. Belirli bir hayvanın soyuna bağlı olarak, postorbital ve skuamozal kemiklerin üstünde veya altında iki ya da bir çift temporal fenestra bulunabilir veya hiçbir çift temporal fenestra bulunmayabilir. Üst temporal fenestra, supratemporal fenestra olarak da bilinir ve alt temporal fenestra, infratemporal fenestra olarak da bilinir. Temporal fenestranın varlığı ve morfolojisi, memelilerin bir parçası olduğu sinapsidlerin taksonomik sınıflandırması için kritik öneme sahiptir.

Fizyolojik spekülasyon, bunu metabolik hızlardaki artış ve çene kaslarındaki artışla ilişkilendirir. Karboniferin önceki amniyotlarında temporal fenestra yoktu ama iki daha gruba evrimleştiler: sinapsidler (sürüngenler memeli benzeri) ve diapsidler (çoğu sürüngenler ve daha sonra kuşlar). Zaman geçtikçe, diapsidlerin ve sinapsidlerin temporal fenestraları daha güçlü ısırıklar ve daha fazla çene kası yapmak için daha fazla değişikliğe uğradı ve büyüdü. Diapsid olan dinozorların geniş gelişmiş açıklıkları vardır ve onların soyundan gelen kuşlar, geliştirilmiş temporal fenestralara sahiptir. Sinapsid olan memeliler, göz çukurlarının arkasında yer alan kafatasında bir fenestral açıklığa sahiptir.

Şempanze kafatası

Tiktaalik kafatası, lob yüzgeçli balıklar ve erken tetrapodlar arası geçişi simgeleyen, soyu tükenmiş bir cins