Kemer (mimarlık)

Kemer (Farsça: كمر ,kamar), mimarlıkta iki sütun veya ayağı birbirine üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı vb. biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren tonoz bağlantıdır.^[1] Kemerler ilk olarak MÖ 2. binyılda Mezopotamya mimarisinde görülmüş, sistematik kullanımı ise bu tekniği çeşitli mimari yapılara ilk kez uygulayan Romalılarla başlamıştır.^[2]

Topkapı Sarayı'nda bulunan geçme kilitli kemerler, İstanbul, Türkiye

Kayravan Büyük Camii'nde bulunan nalkemerler, Kayravan, Tunus

Köken bilimi

Kemer sözcüğü Türkçeye Farsçadan geçmiştir.^[1] Kökeninin Farsça كمر (kamar) sözcüğü veya Zentçe kamarā sözcüğü olduğu düşünülmektedir.^[3]

Kemer çeşitleri

• 
  Basık kemer
• 
  Sivri kemer
• 
  Düz kemer)
• 
  At nalı kemer
• 
  Bindirme kemer
• 
  Kaş kemer
• 
  Ters Kaş kemer

• Su kemeri
• Tonoz
• Tahfif kemeri
• Başkemer
• Nalkemer
• Körkemer
• Bursa kemeri
• Sivri kemer