Klasik mimarlık

Klasik mimarlık, genellikle klasik antik Yunan ve Roma mimarisinin ilkelerinden veya bazen daha spesifik olarak Romalı mimar Vitruvius'un De architectura eserinden (MS 10 civarı) az çok bilinçli bir şekilde türetilen mimariyi ifade eder.^[1] Karolenj Rönesansı'ndan beri farklı klasik mimari stilleri var olmuştur ve İtalyan Rönesansı'ndan beri belirgin bir şekilde var olmuştur. Klasik mimari stilleri büyük ölçüde değişebilse de, genel olarak hepsinin dekoratif ve yapıcı unsurların ortak bir "kelime dağarcığından" yararlandığı söylenebilir. Batı dünyasının çoğunda, farklı klasik mimari stilleri Rönesans'tan II. Dünya Savaşı'na kadar mimarlık tarihine hakim olmuştur. Klasik mimari birçok mimarı bilgilendirmeye devam etmektedir.

Beş klasik sütun

Klasik mimarlık terimi, klasik Çin mimarisi veya klasik Maya mimarisi gibi son derece rafine bir duruma evrilen herhangi bir mimari biçimi için de geçerlidir. Ayrıca klasik estetik felsefesini kullanan herhangi bir mimariyi de ifade edebilir. Terim, temel aksiyomları paylaşabilmesine rağmen "geleneksel" veya "yerel mimari"den farklı şekilde kullanılabilir.