Kurtuluş (Hristiyanlık)

Kurtuluş, Hristiyanlıkta, ruhun günahtan ve ölümden kurtulmasıdır. Kurtuluş, insanın günahkâr tabiatından arınması ve ruhun ebedi hayata kavuşması vaadini içerir. Bu gerçekleştiği takdirde, insan kendisini yoldan çıkaran cismani arzuların etkisinden kurtulup tam hidayete ve Tanrı'yla uyuma erişir.

Hristiyanlık insanoğlunun ilk işlediği asli günahtan bu yana günaha meyilli bir doğayla dünyaya geldiğini söylemektedir. (Romalılar 5:12-21) Musa'ya verilen yasa ile günahkar olduğu aşikar olan insanoğlunun (Galatyalılar 3:19) kurtuluş için kendi işleriyle sonsuz ödül olan Tanrı'nın Egemenliği'ni talep etmesi mümkün değildir. Bu yüzden kurtuluş sadece iman ile aklanarak Tanrı'nın lütfu ve merhameti ile gelmektedir. (Efesliler 2:8–9) (Yuhanna 1:16–17) (E. İşleri 15:10–11) (Romalılar 6:14) İsa Mesih'in günahsız olduğu (1 Yuhanna 3:5) halde çarmıhta insanlığın günahlarının kefareti için acı çekip insanoğlunu bağışlaması hakkında Kutsal Kitap şöyle buyurmaktadır;

Şöyle ki Tanrı, insanların suçlarını saymayarak dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdı ve barıştırma sözünü bize emanet etti. —2. Korintliler 5:19

Bizler günah karşısında ölelim, doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O'nun yaralarıyla şifa buldunuz. —1 Petrus 2:24

Hristiyan mezheplerinin birbirlerinden farklılaşmasının sebeplerinden birisi, kurtuluşun nasıl olacağı ile ilgili görüş farklılıklarıdır. Roma Katolikliği ve Protestanlık arasında olduğu gibi, Protestanlığın kendi içinde de, husûsiyetle Kalvinizm ve Arminyanizm arasında bu farklılaşma ortaya çıkmıştır. Kırılma noktaları arasında yoksunluk, kader, kefâret ve günahlardan aklanma vardır.

Genel olarak

Hristiyan inancına göre, insanın genel anlamdaki günahtan ve aslî günahtan kurtulmasının yolu İsa'nın yaşamı, ölümü ve dirilişi yoluyladır. Buna kefâret de denmektedir.^[1] Hristiyan soteryolojisi, ayrıcalıklı kurtuluş^[2] anlayışından evrensel uzlaşı^[3] anlayışına kadar bir yelpazeye dağılmış durumdadır. Günümüzde Hristiyan âleminde kurtuluşa nasıl ulaşılacağı konusunda birçok farklı görüş olmakla birlikte, çoğunluğun görüşü kurtuluşun, Tanrı’nın oğlu İsa Mesih'in Çarmıh'ta ölmesi yoluyla mümkün olduğu yönündedir. İnsanlar ebedi hayata ve huzura, sevgi dolu bir kişi, İsa yoluyla kavuşabilmektedir. İsa, kendisini insanlar için feda ettiği için “Kurtarıcı” (Sotir) olarak biliniyor. İsa, ilk kuşağın son kuşak, son kuşağın ilk kuşak olacağını vadederek, sadece birinci kuşağa değil herkese ümit sunmuştur.

Hristiyan inancının temelinde İsa Mesih yoluyla kurtulmanın ümidi ve gerçekliği vardır. Hristiyan inancı, Nasıralı İsa’da tecellî etmiş olan Kurtuluş Tanrısı’na iman etmektir. Hristiyan geleneği kurtuluşu, günahlardan ve kısıtlılıktan kurtarılmış eskatolojik ve aşkın bir hayatta müselles Tanrı ile birlik olma olarak görür. Belki de bu Hristiyanlığın tartışılamaz kısmıdır. Tartışmaya konu olan kısım dünyadaki amellerimizle kurtuluş arasındaki ilişkiye dairdir.
—Anselm Kyongsuk Min^[4]