Maşa

Maşa, çeşitli nesneleri kavramak, taşımak veya yerinden oynatmak amacıyla kullanılan bir alettir. Kullanım alanına göre farklı şekillerde tasarlanabilir; bazı modeller kerpeten veya kıskaç biçiminde olup belirli işlevler için özelleştirilmiştir. Maşalar özellikle mutfakta, yiyecekleri pratik şekilde tutmak, çevirmek veya taşımak amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır.

Uçları silikonla kaplanmış, kilitleme mekanizması olan ve 250 derece civarı sıcaklıklara dayanabilecek şekilde tasarlanmış bir maşa örneği.

Dış mekanlardaki mangal etkinlikleri için tasarlanmış olan uzun saplı ve kilitleme mekanizmalı bir maşa örneği.

Türleri

Maşalar, yapı ve kullanım biçimlerine göre üç ana grupta sınıflandırılabilir:

1. Uzun kollu ve uçları küçük, düz daire şeklinde olan maşalar: Genellikle ateş maşası olarak bilinir ve kömür parçalarını ateşe yerleştirmek gibi işlemlerde kullanılır.
2. Bir metal şeridin ortadan bükülmesiyle ya da iki şeridin bir uçtan yay ile birleştirilmesiyle oluşan maşalar: Bu tür maşalara şeker maşası ve kuşkonmaz maşası örnek verilebilir. Genellikle gümüşten yapılan şeker maşaları, kesme şeker sunumunda kullanılır ve uç kısımları kaşık ya da pençe biçiminde olabilir.
3. Pivot (eklem) noktası tutma uçlarına yakın olan maşalar: Daha ağır ve sıcak nesnelerin tutulmasında kullanılır. Nalbant maşaları veya pota maşaları bu gruba girer; örneğin demirci maşaları, kızgın metalin şekillendirilmesi sırasında kullanılır.

Tarihçe

Pirkei Avot isimli, Orta Çağ'ın 3. yüzyılına ait bir klasik Yahudi metni olan, ahlaksal öğretiler ve özdeyişler derlemesine göre ilk maşa Tanrı tarafından yedinci günde dinlenmeden önce yaratılmıştır. Bu söylemin mantıksal nedeni de bir nalbandın yeni bir maşa yapabilmesi için kullanacağı bir maşanın olması gerektiğine bağlanmıştır. Buna göre, Tanrı insanoğluna ilk maşayı sağlamış olmalıdır.^[1]

Ayrıca bakınız

• Forseps
• Cımbız