Meyan şerbeti

Meyan şerbeti, meyan kökü şerbeti ^[1] (Kürtçe: ava sûsê^[2]), meyan kökünden elde edilen bir içecektir. Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Kilis başta olmak üzere Güneydoğu Anadolu bölgesinde özellikle yaz aylarında ve Ramazan'da tercih edilen bir içecektir. Eskilerden kalma adet üzere çarşıda-pazarda sırtlarında taşıdıkları güğümle satışı yapılır.

Türk Patent ve Marka Kurumu Başkanlığı, Şanlıurfa Ticaret ve Sanayi Odası'nın 02.05.2013 tarihinde yaptığı (Başvuru No  C2013/061) Meyan Kökü Şerbeti (biyanbalı) marka tescili ve coğrafi işaret başvurusunu onaylamıştır. Buna göre coğrafi işaretin türü mahreç, coğrafi işaretin adı "Urfa Meyan Şerbeti (Biyanbalı)", coğrafi sınır da  "Şanlıurfa Coğrafi Sınır İçerisinde Gerçekleşmesi Gereken Ürün" olarak tanımlanmıştır.^[3]

Meyan kökünden elde edilen parçalar.

Diğer ülkeler

Meyan kökü ile tatlandırılmış şekerlemeler ve tuzlu yiyecekler birçok ülkede üretilmektedir. Kuzey Amerika'da, meyan ekstresi ile tatlandırılmış şekerleme çeşitleri, diğerlerinden ayırt etmek için, siyah meyan olarak adlandırılır. Meyan kökü "jellybeans" olarak bilinen şekerlemelere tatlandırıcı olarak da eklenmektedir. Bunlara ek olarak, Birleşik Krallık'ta çeşitli meyan kökü bazlı şekerlemeler satılmaktadır. Hollandalı ve İskandinav ülkelerinde meyan kökü ürünleri özgün olarak amonyum klorür içeren tuzlu meyan kökü olarak tüketilirler. Finlandiyalı bir firma "Türk Biberi" olarak bilinen acılı şekerleme üretmektedir.

Meyan kökü.

Sağlık

FDA meyan usaresi içeren iceceklerin aşırı kullanılmadığı sürece sağlığa bir zararının olmadığını belirtmiştir.^{[4][daha iyi kaynak gerekli]} Benzer kurumlar günde 100 mg ila 200 mg'dan fazla meyan tüketiminini önermemektedir.^[5] Aşırı kullanım durumunda ise bazı kişilerde vücutta potasyum seviyesinin azalacağı, kalp ritminde düzensizlik olabileceği, yüksek tansiyona neden olabileceği, ödem oluşturabileceği, kalp yetmezliğine neden olabileceği konularında uyarı yapılmıştır.^[6]