Nükleer çoğalma

Nükleer çoğalma ya da nükleer silahların yayılması, Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Antlaşması (NPT) tarafından "Nükleer Silah Devletleri" olarak tanınmayan ülkeler tarafından yürütülen nükleer silahların, parçalanabilir materyallerin ve silahlara uygulanabilir nükleer teknoloji ve bilgilerin yayılmasıdır. Hükûmetler nükleer silahlara sahip daha fazla ülkenin nükleer savaş olasılığını artıracağından, uluslararası veya bölgesel ilişkileri istikrarsızlaştıracağından veya ulus devletlerin ulusal egemenliğini ihlal edeceğinden korktuğu için nükleer silaha sahip olan ve olmayan birçok ülke nükleer silahların yayılmasına karşı çıkmaktadır.

Dünyanın nükleer silaha sahip devletleri.

  Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Antlaşması uyarınca nükleer silaha sahip devletler (ABD, Birleşik Krallık, Çin, Fransa, Rusya)

  NPT'ye taraf olmayıp, nükleer silaha sahip diğer devletler (Hindistan, Kuzey Kore, Pakistan)

  Nükleer silaha sahip olduğuna inanılan devletler (İsrail)

  NATO'nun nükleer paylaşım devletleri (Almanya, Belçika, Hollanda, İtalya, Türkiye)

  Önceden nükleer silaha sahip devletler (Belarus, Güney Afrika, Kazakistan, Ukrayna)

Beş tanınmış nükleer silah devletinin yanı sıra, Hindistan, Pakistan, Kuzey Kore ve İsrail'in nükleer silah edindiği tahmin edilmektedir. Bu dört ülke de NPT'ye taraf olmadı, ancak Kuzey Kore 1985'te NPT'ye katıldı, ardından 2003'te çekildi ve 2006, 2009, 2013, 2016 ve 2017'de nükleer testler yaptığını açıkladı.^[1]