Nevevî

Nevevî (Arapça: اَلنَّوَوِي, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî en-Nevevî^[1]; 1233-21 Aralık 1277),^[2] 13. yüzyılda yaşamış Arap hadis ve fıkıh bilgini.

1233 yılında Şam'ın güneyinde Neva köyünde doğdu. Doğduğu yere nispetle Nevalı anlamına gelen, 'Nevevî' olarak tanılır.

İlim tahsiline Kur'an ile başlayan Nevevî; hadis, İslam hukuku, ahlak, dil ve edebiyat alanlarında eserler vermiştir. Özellikle İslam Hukuku ve Hadis alanlarında zamanın ender şahsiyetlerinden olmuştur. Günümüzün özel hadis fakültesi diyebileceğimiz, Şam'daki Eşrefiye Darül-Hadisi'nin hocalığını yapmıştır.

Kırk dört yıllık hayatında kırkın üzerinde eser veren Nevevî, özel yaşantısıyla da örnek şahsiyetlerden olmuştur. Bunların tümü önemli eserler olmakla birlikte; Riyâżü’s-Ṣâliḥîn, Kırk Hadis ve Sahihi Müslim Şerhi oldukça meşhur olmuş ve Nevevî'nin ismiyle özdeşleşmiş eserlerdir. İmam Nevevî'nin yaşadığı dönemde İslam Dünyası büyük bir sıkıntı ve çalkantı içerisinde bulunuyordu. Bir taraftan Haçlı Seferleri, diğer taraftan Moğol istilası yüzünden İslam coğrafyası büyük bir sıkıntı yaşamakta idi. Yaşadığı çağın insanlarını aydınlatma ve doğru yola iletme hususunda önemli gayretleri olan İmam Nevevî, 1277 (h. 676) yılında kırk dört yaşında bu Dünya'dan ayrılmıştır.

Kitapları

Hadis

• Riyazu's-Salihin
• el-Minhâc
• el-Ezkâr
• İrşâdü Tullâbi'l-haķa'iķ ilâ ma'rifeti süneni hayri'l-ħalâ'iķ sallallahu 'aleyhi ve sellem
• et-Taķrîb ve't-teysîr li(fî)-ma'rifeti süneni'l-beşîri'n-nezîr
• el-Erba'ûne'n-Neveviyye
• et-Telhîs şerhu'l-Buhârî
• Mâ temessü ileyhi ĥâcetü'l-ķārî li-Śaĥîĥi'l-İmâmi'l-Buħârî
• el-Ħulâśa fî eĥâdîŝi'l-aĥkâm

Fıkıh

• Ravżatü't-tâlibîn ve 'umdetü'l-müttaķīn
• Minhâcü't-tâlibîn
• el-Mecmû' şerhu'l-Mühezzeb