En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları
On İki Küçük Peygamber
Tanah'ın bir kitabı Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Remove ads
Küçük peygamberler (İbranice: תרי עשר, Trey Asar, "Oniki") Tanah'ın bir kitabı olup adını, peygambersi kehanet çalışmalarının kısalığından alır. Hristiyanlıkta ise bu kitaplar teker teker ele alınır. Tanah ve çoğu Protestan ve Katoliklerin "Oniki" sıralaması şöyledir:
Doğu kiliselerinde kullanılan Yunanca tercüme olan Septuagint'te ilk altı kitap Hoşea, Amos, Mika, Yoel, Ovadya, Yona olarak sıralanıp devamı yukarıdaki listedeki gibidir. Ayrıca, Tanah'takinin aksine, "Küçük Peygamberler" "Büyük Peygamberler"den sonra değil önce yer alır.
Oniki'nin Ahit dışı kitaplar olduğuna dair ilk kanıtlar MÖ 190'larda yaşamış Yeşu ben Sirah'a aittir.[1] Josephus[2] ise Oniki'nin Ahit'in bir parçası olduğunu belirtmektedir; aynısı durum Ölü Deniz parşömenlerinde de gözükmektedir.[3] Yavne Konsülü'nce Oniki'nin Ahit'in bir parçası olup olmayacağı bir tartışma konusu değildi. Oniki'den alıntılar bulunduran Yeni Ahit kullanıcıları olan ilk kiliseler bu kitapları da Ahit'in bir parçası olarak kabul etmiştir. Sapkın olarak kabul edilen Sinoplu Marcion, alternatif Ahit'inden Eski Ahit'i ve ve Oniki'yi çıkarmıştır.[4]
Günümüz uzmanlarınca "Onikiler kitabı" tek birim olarak ele alınır.[5]
Kitabın adındaki "küçük" sıfatı, kitabın önemsiz olduğunu değil kısa olduğunu ifade etmektedir. Aynı şekilde, Tanah'ta bulunan daha uzun kehanet yazılarına da Büyük Peygamberler denmektedir.
Remove ads
Oniki'nin kitabı
Özetle
Bakış açısı
"Onikiler kitabı", antik yazılarda anlatılanlara kıyasla daha akıcıydı. Günümüz Ahit'indeki sıralama antik geleneğin bir uzantısı olup hemen hemen kronolojiktir. İlk kitaplar, erken Asur döneminde yaşamış peygamberlere aittir: Hoşea, Amos, Ovadya, Yona ve Mika; Yoel'in tarihi bilinmemektedir fakat Yoel'in bitimine doğru bir cümle, Amos'un başlangıcındaki cümlelerin biriyle birebir aynı olduğu için Yoel kitabı Amos kitabından önce konulmuştur. Ayrıca hem Amos'ta hem de Yoel'de çekirge salgınıyla ilgili açıklamalar bulunur. Bu kitapları, Asur'un son dönemlerinde yaşamış peygamberlerin kitapları takip eder: Nahum, Habakkuk ve Sefanya. Son olarak da, Pers zamanında yaşamış peygamberlerin kitapları bulunur: Hagay, Zekeriya ve Malaki. Sıralama yapılırken kronolojinin yanı sıra Kudüs ve Yehuda'ya yapılan odaklanma da dikkate alınmıştır.[3] Örneğin Kudüs'ün MÖ 586'da yıkımını yansıtan Ovadya kitabı[6] kronolojik sırada sonra yer alır.
On iki kitabın her biri, artı Son Peygamberler adı altında gruplanan üç Büyük Peygamberler kitabı, kendine has edebi ve düzenleme tarihine sahiptir. Kitapların büyüklüğü arttıkça bu karmaşıklaşmaktadır. Genel olarak bu kitaplar üç tür materyal ihtiva eder:
- Üçüncü kişi olarak peygamberin biyografisi aktarılır. Bu da, kitabın peygamber dışında biri tarafından tamamlandığını gösterir.
- Birinci kişi olarak peygamberin otobiyografisi bulunur.
- Peygamberlere ait kehanetler veya demeçler yer alır. Bunlar genelde şiirsel olup ahit kanunları, uluslara karşı kehanetler, yargı kehaneti, ulak demeci, şarkılar, ilahiler, ağıtlar, kanunlar, deyişler, sembolik hareketler, dualar, bilge deyişleri ve görümler gibi çeşitli konuları içerir.[7]
Remove ads
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Bibliyografi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads