Sa'd bin Ubade

Ebû Kays Sa‘d b. Ubâde b. Düleym b. Hârise el-Ensârî (Arapça: سعد بن عبادة, d. ? - 635), İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Sahabe Sa'd bin Ubade
Doğum	Medine
Ölüm	635 Şam
Ölüm sebebi	Yılan sokması[1]
Milliyet	Arap
Evlilik	Fukeyhe bint Ubeyd, Gaziyye binti Sa’d
Çocuk(lar)	Kays bin Sad, İmame, Sudüs , Said , İshak, Abdullah
Ebeveyn(ler)	Amre binti Mesud (anne), Ubade bin Düleym (baba)

Sa'd bin Ubade; cömertiliği, savaş aletlerini kullanmada ustalığı, okuryazarlığı ile tanınmış, İslam peygamberinin yanında savaşmış ve sancaktarlık yapmış aynı zamanda Muhammed'in ölümünün ardından halife adayı olmuş Hazrec'in ve Ensar'ın önde gelenlerinden olan sahabi.^{[2][3][4][5][6]}

Adı ve ünvanı

Sa'd bin Ubade, Ebu Sabit, Ebu'l-Kays, Ebu'l-Hubab ve Ebu Abdullah olarak künyelendiği kaynaklarda belirtilmektedir.^[7][8]

Ayrıca Sa'd, Cahiliye Dönemi'nde okuma-yazma bilen, iyi bir yüzücü, ok atma ve yay kullanmada becerikliydi. O devirde bu tip yetenekleri kazanmak ekonomik açıdan oldukça zor olması nedeniyle aralarında bu üç yeteneğe sahip olan kişilere Araplar, "eksiksiz, tam, olgun kişi" anlamına gelen “el-Kamil” diyorlardı.^{[6][8][9][10][11][12]}

Ailesi

Sa'd bin Ubade, Medine’de Hazrec kabilesinin Beni Saide koluna mensuptu ve kabilesine önderlik yapmaktaydı. Hazrec kabilesi, Yemen’de Marib seddinin yıkılmasıyla yaşanan Seyl el-Arim^[13][14] olayı üzerine kuzey yönünde göç ederek, Evs kabilesi ile birlikte Medine'ye yerleşmişlerdi.

Hazrec kabilesi bu aileyi, kendilerinin öncüleri ve efendileri olarak kabul ediyordu.^{[15][16][17][18][19][20]} Ölümünün ardından oğlu Kays b. Sa'd kabileye öncülük etti.

Ayrıca Nasrî Hanedanı'na mensup olan Gırnata Emirliği'nin kurucusu I. Muhammed bin Nasr'ın Hazrec kabilesinin reisi Sa'd bin Ubade’nin neslinden geldiği rivayet edilir.^[21]

Kişiliği

Müslüman olmadan önce

Kabile reisinin oğlu olması nedeniyle Sa'd, iyi bir eğitim almıştı ve cahiliye döneminde de cömertliği ile tanınıyordu. Beni Saide'nin başına geçtiğinde düzenli olarak Menat putuna her yıl 10 deve kurban ediyordu. Kendisi ve oğlu Kays bin Sa'd'ın müslüman olmasının ardından bu kurban etme geleneği Kabe'ye yapıldı.^[12]

Muhammed döneminde

Müslüman oluşu

Müslümanların Medine'deki tebliğinin ardından İkinci Akabe Biatında müslüman düşünülmektedir. Zira tarih sahnesine ilk çıkışı on iki nakib (öncü,lider) arasında seçilmesinden itibaren başlar.^[22][23][24]

Ebva Seferi

Kureyşlilere yapılan ilk gazve olan Ebva Gazvesinde Sa'd, Medine'ye vekil olarak bırakılmış ve 300 kişilik askerî birlik ile Medine'nin güvenliğini sağlamak için görevlendirilmiştir.^[25][26]

Bedir Muharebesi

Bedir Muharebesinde Muhammed'in emriyle sahabe ile istişare yapılırken Ensar adına Sa'd konuşuyordu.^[27]

Sa'd bu bu savaşta 20 deve ile orduya yardım etmişti.^[6] Ayrıca İslam peygamberi Muhammed, Sa'd'ın hediye ettiği kılıç ve zırh ile savaşa katılmıştı.^[6][28][29]

Kimi kaynaklar Sa'd'ı Bedir'e katılanlar arasında sayıp, Ensar'ın sancağını taşıdığını^[30][31][32] belirtirken kimi kaynaklar ise onu Bedir'e katılmayanlar arasında zikreder.^[33]

Uhud Muharebesi

Uhud Muharebesinde Sa'd, İslam peygamberinin kapısında Sa'd bin Muaz ve Üseyd bin Hudayr ile birlikte nöbet tuttular. Savaş başladığında Evs'in sancağını Üseyd bin Hudayr, Muhacirlerin sancağını Ali bin Ebi Talip ve Hazrec'in sancağını da Sa'd taşımaktaydı.^[12]

Savaş ilerlediğinde sıkışan müslümanlar Sa'd'ın taşıdığı Hazrec sancağı altında toplandılar. İleriki süreçte savaş yenilgi ile sonuçlanmıştı ve savaşta İslam peygamberi Muhammed, yüzünden ve dizinden yaralanmıştı. Sa'd bin Ubade ve Sa'd bin Muaz'ın yardımıyla atından indirildi. Savaştan sonra da Sa'd ve Ensar'ın diğer önde gelenleri İslam peygamberini koruyordu. İslam peygamberi Muhammed'i korumak için hayatını ortaya koyan 14 kişiden 7'si Hazrectendi ve Sa'd da bunların içerisindeydi. Ayrıca Sa'd bu savaşta otuz deve yükü hurma ile orduya yardım etmiştir.^[12]

Hamraü'l Esed Gazvesi

Uhud'un ardından Kureyş'in yeniden saldıracağını düşünen müslümanlar bir takip birliği hazırladı ve bu birliğin erzağı Sa'd'ın bağışladığı deve ve hurmalardan oluşuyordu.^[34] Ayrıca Sa'd, Beni Saide ile birlikte bu gazvede bulunuyordu^[35]

Beni Mustalık Gazvesi

Beni Mustalık kabilesine karşı yapılan gazvede Sa'd da bulunuyordu. Ayrıca münafıklar da bu gazveye yoğun olarak katılmıştı.^[36]

Bu gazvede Muhacirlerin sancağını Ebu Bekir, Ensarın sancağını da Sa'd taşıyordu.^[37]

Hendek Savaşı

Müslümanlara geniş düzeyde bir saldırı planı hazırlayan Mekkeli paganlar Medine'ye büyük çapta bir savaş hazırlamıştı. Müslümanlar Selman-ı Farısi'nin önerisiyle hendekler kazmıştı. Bu gazvede Muhacirlerin sancağını Zeyd bin Harise, Ensarın sancağını da Sa'd bin Ubade taşıyordu.^[38]

Hudeybiye Antlaşması

Sa'd, Hudeybiye seferine iştirak etmiş ve kurbanlık develer hazırlamıştı. Bu sefer sonucunda Müslümanlar ile Mekkeli paganlar arasında antlaşma imzalanmıştı.^[39]

Mekke'nin Fethi

Medine’de savaş hazırlıkları tamamladıktan sonra Hicrî 8. yılın (630) Ramazan ayında on bin kişilik bir orduyla Mekke’ye doğru harekete geçildi. Mekke’nin fethinde Muhâcirler ait üç sancak kullanılırken, Ensâr’ın her bir boyu için ayrı ayrı sancaklar kullanıldı. Ensâr’ın lideri Sa’d b. Ubâde, Mekke’nin fethinde komutanlık ve bayraktarlık yaptı ve İslam peygamberine ait bayrağı taşıdı. Zî-Tuvâ’da ordu dört ayrı bölüme ayrıldı. Halid bin Velid, Zübeyr b. Avvâm, Sa’d b. Ubâde, Ebû Ubeyde b. Cerrâh’ı bölük komutanları tayin edildi. Her bölüğün Mekke’ye giriş güzergâhı belirlendi. Ebû Ubeyd’e b. Cerrâh komutasındaki birliği Mekke’nin yukarı tarafından, Sa’d b. Ubâde’nin Ensâr birliklerini Mekke’nin batı tarafındaki Kedâ denilen mevkiiden, Zübeyr b. Avvâm’ın birliğini şehrin kuzeyinden ve Hâlid b. Velid’e de şehrin güneyinden girilmesi emredildi.Mekke’ye dört bir koldan giren komutanların üçü Muhâcir, biri Ensâr’dan Sa’d b. Ubâde idi.İslâm ordusunun üç grubu hiçbir direnişle karşılaşmadan şehre girmiştir. Hâlid b. Velid’in idare ettiği birlikler ise İkrime b. Ebû Cehil, Safvan b. Ümeyye ve Süheyl b. Amr komutasındaki güçler müşriklerin saldırılarına maruz kalmışlardır. Karşılıklı çarpışmalarda iki Medineli şehit düşmüş, karşı taraf ise yirmi kayıp vererek geri çekilmiştir.^[12]

Huneyn Savaşı

İslam peygamberi, Hicrî 8. yılı Şevvâl ayında, on iki bin kişiyle Hevâzin üzerine sefere çıktı.^[40] Sa’d b. Ubâde, Mekke’nin fethinden sonra yapılan Huneyn Gazvesine katıldı. Muhammed, Muhâcirlerin sancaklarını Ali b. Ebî Talib, Sa’d b. Ebî Vakkas ve Ömer’e; Hazrec’in sancaklarını, Hubâb b. Münzir ve Sa’d b. Ubâde’ye; Evs’in sancağını da Üseyd b. Hudayr’a verdi.^[41] Kısa zaman içinde savaş Müslümanların galibetiyle sona erdi.^[42]

Beni Nadir Gazvesi

Beni Kureyza Gazvesi

Hayber Gazvesi

Vadi'l Kura Gazvesi

Mute Savaşı

Tebük Seferi

Halifeliğe adaylığı

Ebubekir ve Ömer'e biat etmemesi

Vefatı