Tanrı adları

Tanrı adları ya da mukaddes isimler, monoteist anlamdaki tekil bir tanrı inancında, Tanrı'ya karşı litürji veya dua aracılığıyla hitap şeklini tasvir ederler.^[1]

Ayrıca bakınız: Hitit mitolojisi, Hurriler, Lidyalılar, Luviler, Frigler ve Türk mitolojisi

Athanasius Kircher'in Oedipus Aegyptiacus (1652–54) isimli eserinde '"Tanrı adları" ile alâkalı olarak çizdiği bir diyagram. Biçem ve şekil olarak tipik bir mistik geleneği yansıtan bu şema, erken teoloji döneminin Erken Aydınlanma Çağı'nın Kategori ve teşkilat kavramlarıyla din ile simyanın birleşerek ortaya çıkardığı biçimi belki de daha çok Tanrı'nın bir düşünsel görüntüsünü yansıtmaktadır.

İslâm dininde

Ana maddeler: İslâm ve Allah'ın 99 ismi

İslâm'da Tanrı'nın tasvir edilmesi Allah'ın 99 ismi ile gerçekleşir. İslâm i'tikadı,

Allâh’û-Celle-Celâle’hû'dan gâyrı tanrı mevcut değildir

ifadesi ile beyân olunur. İslâmiyet'in kabul ve tasdik edildiği anlamına gelen bu ifade,

Âlemlerde hiçbir tanrı yoktur, ama sadece Allâh’ûr-Râhman’ûr-Râhîym

anlamına gelir ki, O'ndan başka tüm olası ilâhların mevcut olabileceği ihtimâlini de dışlamış olmaktadır.

Mecûsî dinlerde

Ana maddeler: Yezdânizm, Mecûsîler ve Zerdüştlük

İslâmiyet'te Allâh’ûr-Râhman’ûr-Râhîym olarak adlandırılan Tanrı, Mecûsîler'e göre ise "Yezdân" (Tüm hayırların yaradanı olan "Hayır Tanrısı") olarak bilinmekteydi.^[2] Zerdüştlük'te de İslâmiyet'e benzer bir şekilde Tanrı 101 isimle tasvir edilir.