ödev

Türkçe

Ad

ödev (belirtme hâli ödevi, çoğulu ödevler)

1. yapılması, yerine getirilmesi, insanlık duygusu, töre ve yasa bakımından gerekli olan iş veya davranış, vazife, vecibe

   Şimdiye kadar ihmal ettiğim için kendimi suçlu saydığım bir ödevi yerine getirdim. - N. Hikmet

2. (eğitim) öğretmenin öğrencilere okul dışında yapmaları için verdiği çalışma

Deyimler

ödev bilmek, ödev saymak

Çeviriler

çeviriler

Azerice: tapşırıq (az), borc (az) Fince: velvollisuus (fi), kotitehtävät (fi) İngilizce: duty (en), obligation (en), homework (en), exercise (en) Kürtçe: miqale (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ödev" maddesi