adese

Türkçe

Köken 1

Osmanlı Türkçesi عدسه‎ (adese), Arapça عَدَسَة‎ (ʿadese)

Ad

adese (belirtme hâli adeseyi, çoğulu adeseler)

1. (optik) mercek

   Yaşamayı tatsız, dünyayı mahdut gösteren bu adese bana babamdan mı yadigâr kalmıştı? - Kemal Bilbaşar

Çeviriler

mercek — bakınız mercek

Köken 2

Ad

adese (belirtme hâli adeseyi, çoğulu adeseler)=

1. (Ordu ağzı) bir cins siyah üzüm ve bu üzümün ekşi pekmezi, kovucuk

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "adese" maddesi