adi

Ayrıca bakınız: ADI, Adi, adı, ādi

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عادى‎, Arapça عَادِى‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /aː.ˈdiː/
• Heceleme: a‧di

Ön ad

adi (karşılaştırma daha adi, üstünlük en adi)

1. kıymetsiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan

   Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, âdî bir nesil türedi. — Y. K. Karaosmanoğlu

2. (mecaz) alçak, aşağılık

   Bunlar çok âdî ve fena insanlardı. — R. N. Güntekin

3. (mecaz) bayağı

   Büyük bir nefretle bu âdî yalanı reddederim. — A. H. Çelebi

Kelime birliktelikleri

• adi adım,
• adi alıç,
• adi ardıç,
• adi cehri,
• adi ceviz,
• adi defter,
• adi fındık,
• adi huş,
• adi ilmek düğümü,
• adi kesir,
• adi kızılağaç,
• adi logaritma,
• adi ortaklık,
• adi suçlu,
• adi şirket,
• adi pirinç pilavı,
• adice,
• adilik,
• adiyken,
• adiyle,
• adiyse

Çeviriler

âdî

Almanca: gemein (de), gewöhnlich (de) Arapça: عَادِى‎ (ar) Fince: tavallinen (fi) İsveççe: simpliferad (sv), vanlig (sv), ordinär (sv) Kürtçe: aman (ku), jirêzê (ku), remakî (ku), ketûber (ku), adî (ku) Norveççe: vanlig (no) Özbekçe: oddiy (uz) Rusça: обычный (ru) (obıçnıy), простой (ru) (prostoy) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: عادى‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "adi" maddesi

Azerice

Köken

Arapça عَادِى‎.

Söyleniş

• Heceleme: a‧di

Ön ad

adi

1. sıradan