amil

Türkçe

[a:mil]

Köken

Arapça عامل‎ (ar) [âmil]

Ad

amil (belirtme hâli amili, çoğulu amiller)

1. etken, etmen, sebep, faktör

   Acaba bu cereyan ne gibi tarihî amillerin tesiriyle doğdu. - F. Köprülü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "amil" maddesi

Anagramlar

• Âlim, Âmil, Lima, Mali, âlim