binmek

Türkçe

Yazılışlar

بینمک‎

Eylem

binmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi biner)

1. Yüksek bir şeyin veya bir hayvanın üstüne çıkıp ayaklarını sallandırarak oturmak
   • Belki de atlara binerek dolaşırız. - R. H. Karay
2. bir yere gitmek için tren, vapur, uçak, otomobil vb. taşıtta yer almak
   • Vapurlara, trenlere ihtiyarları itip çocukları ezip biniyoruz. - O. S. Orhon
3. bisiklet, motosiklet, binek hayvanı kullanmak
4. bir şey sıkışarak yanındakinin üstüne çıkmak
   • Damar damara binmiş.
5. (ekonomi) fiyat artmak
   • Pamuklulara yüzde on bindi.
6. eklenmek, katılmak
   • Annemin dul maaşından ayrılmış bütçeme bir de posta masrafı binmişti her hafta. - Y. Z. Ortaç
7. (argo, cinsellik, hayvanlar) çiftleşmek
   • Tevfik Can KÜÇÜKŞAHİN Risperdal, sayfa 64 , Sözcükler , 115. sayı,

     "Çiftleşeceği zaman ekstra bir çaba sarf etmeden dişisine yanaşan, tenasül uzvunu biraz kokladıktan, etrafında biraz gezindikten sonra sulanan dişisine binen erkekleri."

Deyimler

attan inip eşeğe binmek, dalına binmek imamın kayığına binmek, küplere binmek, tepesine binmek

Çeviriler

çeviriler

Abazaca: aквчIвара (abq) (ak°č̍Ivārā) Azerice: minmək (az) Eski Türkçe: münmek‎ (otk) (münmek) Fince: nousta (fi), kallistua (fi) Kırım Tatarca: minmek (crh) Kürtçe: siwar bûn (ku) Rusça: садиться верхом (ru) (saditʹsya verhom)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "binmek" maddesi