ceket

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ژاكت‎ sözcüğünden devralındı, Fransızca jaquette sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /dʒeˈcet/
• Heceleme: ce‧ket

Ad

ceket (belirtme hâli ceketi, çoğulu ceketler)

1. (giyim) Erkeklerin ve kadınların giydiği, genellikle önden düğmeli, kalçayı örten, kollu üst giysisi.
   • "Ceketinin arkasındaki potlar, bugün mutlaka her zamandan çok ensesine binmişti." - Yakup Kadri Karaosmanoğlu
2. Şalvarın üst kısmı
   • 1944: Ekmel İZDEM, 1944 Dünkü - Bugünkü Akhisar, sayfa 97 , Ülkü Basımevi

     "Şalvarın üst kısmı var, buna ceket diyorlar. Pembe taftanın üzerine sırma ile dokunarak kıvrımlı kordelâ biçiminde desen yapılmıştır."

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Jacke (de) d Azerice: gödəkcə (az) Felemenkçe: jas (nl) e Fince: pikkutakki (fi) Fransızca: blouson (fr), jaquette (fr) İngilizce: jacket (en) İsveççe: kavaj (sv) g Türkmence: pencek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ceket" maddesi