dikme

dikme (belirtme hâli dikmeyi, çoğulu dikmeler)

dikmek işi.
(mimarlık) Ahşap yapılarda pencere ve kapı yanlarına dikilen direklerden her biri.
(aile, mecaz) Bir evde aileyi sürdürecek olan tek çocuk.
(halk ağzı) Ağaçtan direk.
(halk ağzı) fidan
- 2006: Fahri ERDİNÇ, 2006 Acı Lokma, sayfa 75 , Yordam Kitap
  "Babam avlunun köşesine bir kazık çakıp hayvanı bağladı. Dört beş gaz tenekesi açtı. İki dikme ile köşeyi saçakladı. Oldu bir ahır."
(denizcilik) Yük kaldırmakta kullanılan bir direkli maçuna.
(matematik) Dikey olan doğru veya düzlem; amut
(Eskişehir ağzı)
(tarım) (Konya ağzı) Tohumluk soğan, ıska.
(Denizli ağzı)Yerinden sökülmemiş ağaç kütüğü.
(halk ağzı) Çelikleme yoluyle dikilen kavak ve söğüt fidanı.
(halk ağzı, ağaçlar) Budanmış palamut ve meşe ağacı.
(halk ağzı) Ağaç direk, kalas.
(halk ağzı) Genç fidan ve ağaç dallarından yapılan kazık.
(halk ağzı) Kağnıyı durdurmak için kullanılan ve boyunduruğun üst tarafında bulunan ağaç kazık.
(hayvancılık, yapılar) (Kocaeli ağzı) Yazın koyunları yatırmak için çevresine parmaklık çekilerek yapılan yazlık ağıl.
(anatomi) (Kahramanmaraş ağzı) Bacak.
(evlilik) (Edirne ağzı) Bir şehre dışardan gelip yerlilerden kız alan erkek.
(evlilik, halk ağzı) İç güveysi.
(aile, halk ağzı) Bir ailenin tek çocuğu.

çeviriler

Türkçe