dinlemek

Köken

Eski Türkçe. Erken dönem Çince alıntılardan olması muhtemeldir. Çince 聽 /ting/ dinlemek; kulak vermek; uymak fiilinin -lA ekiyle Türkçeleştirilmiş hâli olabilir.

Heceleme

Heceleme: din‧le‧mek

Yazılışlar

دڭلمک‎

Eylem

dinlemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi dinler)

(fizyoloji) işitmek için kulak vermek

Deyimler

can kulağı ile dinlemek, ferman dinlemek, kafa dinlemek, koyunun kaval dinlediği gibi dinlemek

Çeviriler

çeviriler

Afrikanca: luister (af)
Azerice: dinləmək (az), qulaq asmaq (az)
Eski Türkçe: tınlamak‎ (otk) (tınlamak), tinlemek‎ (otk) (tinlemek)
Felemenkçe: luisteren (nl)
Fince: kuunnella (fi)
Fransızca: écouter (fr)
İngilizce: listen (en)
Karaçay Balkarca: tıngla (krc)
Kırgızca: tıñdoo (ky), tıñşoo (ky)
Macarca: hallgat (hu)
Rusça: послушать (ru) (posluşatʹ)
Tatarca: tıñlaw (tt)
Türkmence: diňlemek (tk)

Türetilmiş kavramlar

dinlenmek, dinletmek

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "dinlemek" maddesi