efendim

Türkçe

Söyleniş

• (ad): IPA^(anahtar): efenˈdim
• (ünlem): IPA^(anahtar): eˈfendim
• Heceleme: e‧fen‧dim

Ad

efendim

1. efendi (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

   Akşam efendim geç gelmiş, çok yorulmuştu.

Ünlem

efendim

1. Bir sesleniş karşısında "buradayım" anlamında kullanılır.

   Efendim?! Söylediğini anlayamadım da…

2. Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak veya karşısındakinin ne düşündüğünü sormak için söylenir.

   "Efendim, mesele din elden gidiyor" diye hem alaycı, hem de kızgın bir ifadeyle konuşmaya başlarken karşısındaki sakallının yüz ifadesini dikkatle inceliyordu.

3. Nezaket veya saygı için söze katılır.

   Ondan sonra efendim, saat altıda yola koyulduk…

Eş anlamlılar

• (Anlaşılmayan sözü tekrarlatmak, sesleniş): ne (kaba)

Çeviriler

anlaşılmayan sözü tekrarlatmak

Almanca: wie bitte (de) Arapçaa: كَيْفَ مَنْ فَضْلِك‎ (ar) (keyfe men faḍlik) İngilizce: I beg your pardon (en) İsveççe: hur snälla (sv) Norveççe: Bokmål: hvor snill (no) Sırp-Hırvatça: molim (sh)

Ek okumalar

• Türk Dil Kurumuna göre "efendim" maddesi