elden

Türkçe

Belirteç

elden

1. doğrudan
2. başkasıyla

Parayı elden yolladı.

Atasözleri

Dağda gez; belde gez insafı elden bırakma

Dilden gelen elden gelse, her fukara padişah olur

El elden kalmaz, dil dilden kalmaz

El elden üstündür

Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz

Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş

İş anlatıncaya kadar baş elden gider

Deyimler

ekmek elden su gölden

post elden gitmek

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "elden" maddesi

Çeviriler

çeviriler

Tatarca: quldan (tt)