erken

Türkçe

Belirteç

erken

1. vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı

   Sakın geç kalma, erken gel. - A. Rasim

2. sabahın ilk saatlerinde

   Ertesi gün iki kardeş erken çıkmışlardı yola. - A. Kulin

Çeviriler

çeviriler

Azerice: erkən (az) Fince: varhain (fi) İngilizce: early (en) Karaçay Balkarca: ertde (krc) Kürtçe: rayeka navdêrî (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "erken" maddesi

Atasözleri

Erken kalkan yol alır, er evlenen döl alır

Erken kalktım işime, şeker kattım aşıma

Palamut çok biterse kış erken olur

Gagavuzca

Belirteç

erken

1. erken

Köken

Eski Türkçe är

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki