ezik

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): eˈzic, (çoğulu) ezicˈleɾ

Heceleme: e‧zik

Ad

ezik (belirtme hâli eziği, çoğulu ezikler)

1. çarpma, dövülme vb. sebeplerle vücutta oluşan bere

   Vücudu eziklerle dolu idi.

2. bere, çürük

   Öne mostralık şeftalileri koymuş, ama kese kâğıdına ezikleri doldurmuş.

3. ezilmiş, gariban kişi
   • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 147 , Can Yayınları

     "Otelci dediğin dışardan gelenin yolunu gözler, ama Mürşit hiç dayanamıyor bunlara; uzak köylerden gelen garibanlar, dertliler, ezikler neyse de, İstanbul'dan gelenlere tahammülü yok hiç."

Türetilmiş kavramlar

• ezikle, ezikli, ezikse, eziksiz

Çeviriler

çeviriler

Almanca: blauer Fleck (de) d, Prellung (de) d, Quetschung (de) d İngilizce: bruise (en), contusion (en)

Belirteç

ezik

1. (mecaz) üzüntülü bir biçimde:

   Hiç de ezik bulmaz kızını, hep güvenmiştir ona. - Tarık Buğra

Ön ad

ezik (karşılaştırma daha ezik, üstünlük en ezik)

1. ezilmiş olan

   Öne mostralıkları koymuş, ama kese kâğıdına ezik şeftalileri doldurmuş.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): eˈzic
• Heceleme: e‧zik

Çeviriler

çeviriler

Almanca: zerdrückt (de) İngilizce: mashed (en)