ilimli

Ayrıca bakınız: ılımlı

Türkçe

Köken

ilim + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /i.ɫim.ˈɫi/
• Heceleme: i‧lim‧li

Ön ad

ilimli (karşılaştırma daha ilimli, üstünlük en ilimli)

1. ilim olduğu hâlde

Eş anlamlılar

• bilimli

Zıt anlamlılar

• ilimsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ilimli" maddesi