ilkel

Türkçe

Ön ad

ilkel (karşılaştırma daha ilkel, üstünlük en ilkel)

1. İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan; ilkelce, iptidai, primitif
   • Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - M. And
2. (sanat) Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan; primitif.
3. Basit, karmaşık olmayan.
   • "Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm." - Fikret Otyam
4. (mecaz) Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
5. (felsefe) Zaman bakımından en eski olan; iptidai, primitif.

Ad

ilkel (belirtme hâli ilkeli, çoğulu ilkeller)

1. (resim) Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad.

Deyimler

ilkel kalmak

Sözcük birliktelikleri

• ilkel memeliler, ilkel toplum

Çeviriler

çeviriler

Fince: alkukantainen (fi) İngilizce: primitive (en) Kırgızca: algaçkı doordogu (ky), bayırkı doordogu (ky) Özbekçe: ibtidoiy (uz), joʻn (uz), sodda (uz) Rusça: рудиментарный (ru) (rudimentarnıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ilkel" maddesi