ilmek

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Ad

ilmek (belirtme hâli ilmeği, çoğulu ilmekler)

1. çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik

   Kazak ördüm ağladım. İlmek ilmek bağladım. - Halk türküsü

Çeviriler

çeviriler

Azerice: ilmək (az) Özbekçe: bogʻich (uz), tugun (uz) Rusça: слабо завязывать (ru) (slabo zavyazıvatʹ)

Çağatayca

Eylem

1. dükme, bağ, zincir, bend, ilmek

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

1. ilişmek
2. bağlamak, yapıştırmak