isim

Ayrıca bakınız: işim

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /i.ˈsim/

Heceleme: i‧sim

Köken

Osmanlı Türkçesi اسم‎, Arapça اِسْم‎ (ism).

Ad

isim (belirtme hâli ismi, çoğulu isimler)

isim hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. anılacak değer, önem
2. bir konuyu sürekli ve tekrar tekrar anlatış

   İsminden bıktım usandım!

3. herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma hâli
4. kişiyi, bir şeyi açıklamaya, anlatmaya, bildirmeye, tanımlamaya yarayan kelime ya da kelimeler

   İsim dediğin Hz. Âdem'den bu yana kendini taşıyanı kâh usul usul yoğurur, kâh efsunlu iplerle sıkı sıkı bağlardı. İsim dediğin, yüksekte uçanın belini bükecek, alçaktan geçenin başını doğrultacak; pervasıza perva, korkusuza korku katacak kadar kudretli idi. — E. Şafak

5. nâm
6. (dil bilimi) Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşüncelere, çeşitli durumları bildiren kelime

   eş anlamlısı: ad

7. (mecaz) kişi, şahıs

   Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. — Y. Z. Ortaç

Çekimleme

isim adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		isim	isimler
belirtme		ismi	isimleri
yönelme		isme	isimlere
bulunma		isimde	isimlerde
ayrılma		isimden	isimlerden
tamlayan		ismin	isimlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ismim	isimlerim
	belirtme	ismimi	isimlerimi
	yönelme	ismime	isimlerime
	bulunma	ismimde	isimlerimde
	ayrılma	ismimden	isimlerimden
	tamlayan	ismimin	isimlerimin
2. tekil	yalın	ismin	isimlerin
	belirtme	ismini	isimlerini
	yönelme	ismine	isimlerine
	bulunma	isminde	isimlerinde
	ayrılma	isminden	isimlerinden
	tamlayan	isminin	isimlerinin
3. tekil	yalın	ismi	isimleri
	belirtme	ismiyi	isimlerini
	yönelme	ismiye	isimlerine
	bulunma	ismide	isimlerinde
	ayrılma	ismiden	isimlerinden
	tamlayan	isminin	isimlerinin
1. çoğul	yalın	ismimiz	isimlerimiz
	belirtme	ismimizi	isimlerimizi
	yönelme	ismimize	isimlerimize
	bulunma	ismimizde	isimlerimizde
	ayrılma	ismimizden	isimlerimizden
	tamlayan	ismimizin	isimlerimizin
2. çoğul	yalın	isminiz	isimleriniz
	belirtme	isminizi	isimlerinizi
	yönelme	isminize	isimlerinize
	bulunma	isminizde	isimlerinizde
	ayrılma	isminizden	isimlerinizden
	tamlayan	isminizin	isimlerinizin
3. çoğul	yalın	ismi isimleri
	belirtme	ismiyi isimlerini
	yönelme	ismiye isimlerine
	bulunma	ismide isimlerinde
	ayrılma	ismiden isimlerinden
	tamlayan	isminin isimlerinin

Alt kavramlar

• (dil bilimi: eskimiş): ism-i fail, ism-i meful

Deyimler

cins isim, isim soylu yüklem, isim yapmak, isimden türemiş fiil, ismin hâli, ism-i âzam özel isim

Türetilmiş kavramlar

isimce, isimci, isimcik, isimken, isimle, isimlendirme, isimli, isimse, isimsiz,

Çeviriler

isim

Afrikaanca: naam (af) e Almanca: Nomen (de) e, Substantiv (de) n Yahudi Almancası: nomen‎ (yi) e (nomen) Arapça: اِسْم‎ (ar) e (ism) Arnavutça: emër (sq) Azerice: ad (az), isim (az) Baskça: izen (eu) Bretonca: anv (br) e Bulgarca: име (bg) n (ime) Çekçe: podstatné jméno (cs) n Çince: 名 (zh) (míng) Danca: navneord (da), substantiv (da) Endonezce: nama (id) Esperanto: nomo (eo) Estonca: nimisõna (et), substantiiv (et), nimi (et) Farsça: نَام‎ (fa) ،اِسْم‎ (fa) Felemenkçe: zelfstandig naamwoord (nl) Fince: nimisana (fi), substantiivi (fi), nimi (fi), nimitys (fi) Fransızca: nom (fr) e, substantif (fr) Frizce: namme (fy) Galiçyaca: substantivo (gl) e Hawaii dili: inoa (ha) Hintçe: संज्ञा (hi) e (sañgyā) İbranice: שם‎ (he) e (šem), נאמען‎ (he) İdo: nomo (io) İngilizce: noun (en), substantive (en) İnterlingua: nomine (ia) İspanyolca: nombre (es) e, sustantivo (es) e Yahudi İspanyolcası: nombre (lad) İsveççe: substantiv (sv) n İtalyanca: nome (it) e İzlandaca: nafn (is), nafnorð (is) Japonca: 名前 (ja), なまえ (ja) (namaé) Katalanca: nom (ca) e Kazakça: зат есім (kk) (zat esĭm) Keçuva dili: suti (qu) Korece: 이름 (ko) (ireum) Kürtçe: navdêr (ku) Latince: nomen (la) n (nominis) Lehçe: rzeczownik (pl) e, godność (pl) d, imię (pl) n, nazwa (pl) d Macarca: főnév (hu) Malgaşça: anarana (mg) Norveççe: navn (no), substantiv (no) Osmanlı Türkçesi: اسم‎ Özbekçe: ism (uz), nom (uz), ot (uz) Portekizce: substantivo (pt) e Rumence: nume (ro) e, nomine (ro) n Rusça: имя существительное (ru) (imya suşçestvitelʹnoye), имя (ru) n (ímja) Sırp-Hırvatça: име (sh) n, име (sh) n Slovence: ime (sl) n Somalice: magac (so) Svahili dili: jina (sw) Tagalogca: ngalan (tl), pangalan (tl) Tayca: ชื่อ (th) (chùu) Telugu dili: నామవాచకము (te) (nāmavācakamu) Türkmence: at (tk) Ukraynaca: ім’я (uk) n (imʺya) Urduca: نام‎ (ur) e (nām) Uygurca: ئىسىم‎ (ug) (isim) Vietnamca: tên (vi) Volapük: nem (vo) Yunanca: Modern Yunanca: όνομα (el) n (ónoma), ουσιαστικό (el) n (ousiastikó)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "isim" maddesi

Azerice

Söyleniş

Heceleme: i‧sim

Köken

Arapça اِسْم‎ (ism).

Ad

isim

1. (dil bilimi) isim