kadim

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi قديم‎, Arapça قَدِيم‎ (ḳadīm)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ka.ˈdim/
• Heceleme: ka‧dim

Ön ad

kadim (karşılaştırma daha kadim, üstünlük en kadim)

1. başlangıcı olmayan, eski

   İki hanım arkadaş rastlaşıyorlar, birbirinden saklısı gizlisi olmayan iki kadim arkadaş. — A. Boysan

Eş anlamlılar

• ezelî

Çeviriler

eski

Arapça: قَدِيم‎ (ota) e Azerice: qədim (az) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: قديم‎ (ota)

Sözcük birliktelikleri

• kadim dost, kadim medeniyet, Kelam-ı Kadim, kadimden beri, tarih-i kadim

İlgili sözcükler

• kadimî, kıdem, takdim

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kadim" maddesi