kelle

Ayrıca bakınız: Kelle

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): celˈle, çoğulu IPA^(anahtar): celleˈleɾ

Heceleme

Heceleme: kel‧le

Köken

Farsça

Ad

kelle (belirtme hâli kelleyi, çoğulu kelleler)

1. (yiyecekler) koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı
2. (tahıllar) ekinlerde başak
3. (tatlılar) külçe biçimindeki şeker

   Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. - A. İlhan

4. (anatomi, konuşma dili ifadeleri) baş, kafa

Atasözleri

• kelle sağ olsun da külah bulunur

Deyimler

kelle paça, kelle götürmek, kelle koltukta gezmek, kelle koparmak, kelle koşturmak, kelle kulak yerinde, kelle kulesi, kelle paça, kelle peyniri, pişmiş kelle gibi sırıtmak

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Hirnschale (de), Himschädel (de) e Azerice: kəllə (az) Çekçe: mozkovna (cs) Fince: keitetty lampaanpää (fi), tähkäpää (fi), sokeritoppa (fi), pääkoppa (fi) İngilizce: brainpan (en) İsviçre Almancası: Hirnschale (de)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kelle" maddesi

Türkmence

Ad

kelle

1. baş