kendileri

Türkçe

Köken

kendi + -leri

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɛn.dɪ.lɛ.ˈɾɪ]
• Heceleme: ken‧di‧le‧ri

Adıl

kendileri

1. (dönüşlü dönüşlü): Kişinin orada hazır olmayan(lar) hakkında konuşurken kullanabildiği söz.

   Kendileri daha teşrif etmedi. (burada tek şahsa iltizam vardır.)

   Kendileri eğitimli onbeş kişi olmalarına rağmen meselelyi çözebilmek için dışarıdan yardım almak zorunda kaldı.

Ayrıca bakınız

Türkçe dönüşlü zamirler
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
tekil	kendim	kendin	kendisi
çoğul	kendimiz	kendiniz	kendileri