kerem

Ayrıca bakınız: Kerem

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi كرم‎ (kerem) sözcüğünden devralındı, Arapça كَرَم‎ (karam) sözcüğünden.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: ke‧rem

Ad

kerem (belirtme hâli keremi, çoğulu keremler)

1. Soyluluk.
2. İyilik.
3. Cömertlik.

Çekimleme

kerem adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	kerem	keremler
belirtme	keremi	keremleri
yönelme	kereme	keremlere
bulunma	keremde	keremlerde
ayrılma	keremden	keremlerden
tamlayan	keremin	keremlerin

iyelik ekleriyle

1. tekil (benim)	tekil	çoğul
yalın	keremim	keremlerim
belirtme	keremimi	keremlerimi
yönelme	keremime	keremlerime
bulunma	keremimde	keremlerimde
ayrılma	keremimden	keremlerimden
tamlayan	keremimin	keremlerimin
2. tekil (senin)	tekil	çoğul
yalın	keremin	keremlerin
belirtme	keremini	keremlerini
yönelme	keremine	keremlerine
bulunma	kereminde	keremlerinde
ayrılma	kereminden	keremlerinden
tamlayan	kereminin	keremlerinin
3.tekil (onun)	tekil	çoğul
yalın	keremi	keremleri
belirtme	keremini	keremlerini
yönelme	keremine	keremlerine
bulunma	kereminde	keremlerinde
ayrılma	kereminden	keremlerinden
tamlayan	kereminin	keremlerinin
1. çoğul (bizim)	tekil	çoğul
yalın	keremimiz	keremlerimiz
belirtme	keremimizi	keremlerimizi
yönelme	keremimize	keremlerimize
bulunma	keremimizde	keremlerimizde
ayrılma	keremimizden	keremlerimizden
tamlayan	keremimizin	keremlerimizin
2. çoğul (sizin)	tekil	çoğul
yalın	kereminiz	keremleriniz
belirtme	kereminizi	keremlerinizi
yönelme	kereminize	keremlerinize
bulunma	kereminizde	keremlerinizde
ayrılma	kereminizden	keremlerinizden
tamlayan	kereminizin	keremlerinizin
3. çoğul (onların)	tekil	çoğul
yalın	keremi keremleri	keremleri
belirtme	keremini keremlerini	keremlerini
yönelme	keremine keremlerine	keremlerine
bulunma	kereminde keremlerinde	keremlerinde
ayrılma	kereminden keremlerinden	keremlerinden
tamlayan	kereminin keremlerinin	keremlerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kerem" maddesi