kimi

Ayrıca bakınız: Kim'i

Türkçe

Köken

kim + -i

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ki.ˈmi/

Heceleme: ki‧mi

Adıl

kimi

1. kim (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

   Kimi duvarlarına renkli taşlar kaktı. Kimi bahçesine ağaç dikti. — L. Tekin

Eş anlamlılar

• bazısı, birtakımı, kimisi

Kelime birliktelikleri

• kimi kimsesi

Çeviriler

bazısı

Almanca: wen (de)

Ön ad

kimi (karşılaştırma daha kimi, üstünlük en kimi)

1. bazı

   Kimi kez, hikâye yazmanın anlık bir istek olduğunu düşünürüm. — A. Ağaoğlu

Çeviriler

bazı

Fince: erinäinen (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kimi" maddesi

Atasözleri

bazısı

Eşeğin kuyruğunu kalabalıkta kesme; kimi uzun der, kimi kısa İplik pazarında Fatmacığa kim? Katıra 'Baban kim?' demişler, dayım at demiş Kimi köprü bulamaz geçmeye, kimi su bulamaz içmeye Yalancı kim? İşittiğini söyleyen

Arnavutça

Ad

kimi

1. (doğa bilimi) kimya

Azerice

Adıl

kimi

           kimi

1. kimi

Edat

kimi

1. gibi
2. kadar

Türkmence

Ad

kimi

1. bazısı, kimisi

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.kimi

Lazca

İsim

kimi

1. kimi