komple

Türkçe

Köken

Fransızca complet (fr)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kɔmp.lɛ/

Ön ad

komple (karşılaştırma daha komple, üstünlük en komple)

1. dolu
2. Eksiksiz, gerekli her şeyi tamam olan, tam
3. Bütünü aynı şeyden olup bir takım oluşturan
   • Komple sofra takımı.
4. Üstün nitelikleri kendinde toplayan, mükemmel
   • O, eşi ender bulunur komple sanat insanlarından biriydi." - Aydın Boysan

Çeviriler

çeviriler

İngilizce: complete (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "komple" maddesi