koy

Ayrıca bakınız: köy, fiord, plaj

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈkoj/, [ˈkʰo̞j]
• Heceleme: koy

Ad

koy (belirtme hâli koyu, çoğulu koylar)

koy hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (coğrafya) denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu yer, küçük körfez
   • Mehmet EROĞLU, 2020 Yarım Kalan Yürüyüş, sayfa 183 , İletişim Yayınları

     "Gözleri koyun denize açıldığı noktadaki o koyuluktaydı."

Deyimler

istemem yan cebime koy, öp de başına koy

Çeviriler

çeviriler

Fince: lahdelma (fi), poukama (fi) Fransızca: étang (fr)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "koy" maddesi

Atasözleri

• Isıramadığın eli öp başına koy
• Isıramadığın eli öp de başına koy
• Koy avucuma, koyayım avucuna
• Suyu havana koy, döv döv yine su

Çağatayca

Ad

1. (boynuzlugiller, memeliler) koyun
2. zir, taht
3. küsfend

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. (boynuzlugiller, memeliler) koyun

Eylem

1. bırakmak

Kumanca

Ad

koy

1. (boynuzlugiller, memeliler) koyun

Eylem

koy

1. bırakmak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca

Ad

koy

1. ko sözcüğünün yalın çoğul çekimi