kulle

Ayrıca bakınız: kullë

İsveççe

Köken

Eski Norveççe kollr sözcüğünden, Ana Cermence *kullaz sözcüğünden.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

• Kafiyeler: -²ɵlɛ

Ad

kulle g

1. (coğrafya) tepe

   eş anlamlısı: höjd

   Det växer träd uppe på kullen. — Tepede büyüyen ağaçlar var.

   backen på sidan av kullen — tepenin yamacındaki eğim

Çekimleme

kulle adının çekimi

	tekil (singular)		çoğul (plural)
	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)
yalın (nominativ)	kulle	kullen	kullar	kullarna
tamlayan (genitiv)	kulles	kullens	kullars	kullarnas

Türetilmiş kavramlar

• kullig

Ayrıca bakınız

• backe