kunt

Türkçe

Köken

1. Farsça

Ön ad

kunt (karşılaştırma daha kunt, üstünlük en kunt)

1. Ağır, kalın, dayanıklı ve sağlam
   • 1996: Yıldırım TÜRKER, 1996 Şehadetin Sırrına Erdik, sayfa 4 , Öküz , 15. sayı,

     "Çok boyutlu, karmaşık bir durum karşısında kendini çaresiz, dilsiz hisseden insan, o meselenin kunt kapısı karşısında üşürken 'Neden?' diye sorar."

   • 2011: Faruk Ulay, 2011 Beşpeşe, sayfa 57 , Metis Yayınları

     "Büfenin dayandığı duvarda asılı karpuzlu natürmortu, saraydan çıkma sarkaçlı saati, oturduğu iki kişilik koltuğu, önüdeki kunt sehpayı, Nuran Hanım'ın kanepesini, anneannesinin oturduğu ve mobilya tarihine Morris İskemlesi adıyla geçmiş dev kanepenin Stickley marka olduğunu, bir ara Beymen'de sahteleri peynir ekmek gibi satılan bu setin Amerika'dan özel olarak getirildiğini anımsıyor."

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "kunt" maddesi