kutun

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cuˈtun/
• Heceleme: ku‧tun

Ad

kutun

1. kut (ad) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi
2. kutu (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken

kut + -un

kutu + -n

Ad

kutun (belirtme hâli kutunu, çoğulu kutunlar)

1. (Karadeniz ağzı) mısırın taneleri alındıktan sonra kalan kısmı

Eş anlamlılar

• koçan