mabeyn

Türkçe

Söyleniş

• ما بينلر‎
• Heceleme: ma‧beyn

Köken

Arapça مَا بَيْنَ‎ (mā beyne)

Ad

mabeyn (belirtme hâli mabeyni, çoğulu mabeynler)

1. aralık
2. (Osmanlı İmparatorluğu, tarih) haremle selâmlık arasındaki kısım
3. (Osmanlı İmparatorluğu, tarih) padişah sarayında mabeyncilerin bulunduğu daire
4. (Osmanlı İmparatorluğu, tarih) padişahların devlet işlerini gördüğü daire
5. (mecaz) münasebet, ilişki

Eş mânâlılar

1. (mecaz): Mabeyn-i Hümayun, Mabeyn-i Hümayun-ı Cenab-ı Mülukane

Üst kavramlar

• (Osmanlı İmparatorluğu, tarih (2)): kısım
• (Osmanlı İmparatorluğu, tarih (3, 4), mecaz): daire

Türetilmiş kavramlar

• mabeynce, mabeynci, mabeyncik, mabeynken, mabeynle, mabeynli, mabeynsi, mabeynsiz

Zazaca

Edat

mabeyn

1. arasında
2. mabeyin