makar

Çağatayca

Ad

1. Deli, civan, genç, yiğit

Osmanlı Türkçesi

Ad

1. Karar. dan) Karar yeri. Karargâh. Kararlı yer. Merkez. Pâyitaht.
   • Hasan İzzettin DİNAMO, 1979 Kutsal İsyan 4, sayfa 28 , May Yayınları

     "(...) İtilaf devletleri kuvayı askeriyesi payitahtı saltanat ve makarrı celili hilafet olan İstanbul'umuzu işgal etti"

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.