merdud

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مردود‎, Arapça مَرْدُود‎ (mardūd).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /meɾ.ˈdud/
• Heceleme: mer‧dud

Ön ad

merdud (karşılaştırma daha merdud, üstünlük en merdud)

1. geri döndürülmüş, kabul edilmemiş, reddolunmuş
2. kovulmuş

   Namaz kılmayan hâindir, hâinin hükmü merduddur.

3. (İslâm) Râvîsinin doğruluğu kabul edilmeyen ve kendisiyle amel etmek gerekmeyen hadis

   Hadisin senedinde râvî terk edilmiş veya hakkında töhmet varsa o hadis merduddur ve onunla istidlal yapılmaz.

Zıt anlamlılar

• (İslâm): makbul

Kelime birliktelikleri

• (İslâm): merdud hadis

Çeviriler

merdud

Almanca: inakzeptabel (de) Arapça: مَرْدُود‎ (ar) (mardūd) İngilizce: unacceptable (en), unpalatable (en) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: مردود‎ (ota)